История

Царэвіч. Яго прыгожае прозвішча адпавядала прыгажосці душы

 

Неяк так ужо павялося, што напярэдадні нашага прафесійнага свята абавязкова ўзгадваюцца тыя, з кім давялося працаваць. Пра многіх з калег, якія ў розныя гады стваралі шчучынскую раёнку, мы ўжо расказвалі новым пакаленням чытачоў. А вось імя колішняга намесніка рэдактара газеты “Савецкая вёска” Уладзіміра Іосіфавіча Царэвіча пэўны час заставалася ў цяні.

 

Спецхран: история послевоенной Щучинщины, где оккупация закончилась, а война - нет

 

Продолжаем знакомить читателей со злодеяниями польских банд в освобожденной от гитлеровцев Западной Белоруссии. В новом выпуске — рассказ о страданиях мирного Щучинского края и о проживающем ныне в Поволжье нашем земляке, который пытается найти сведения о своем отце, павшем от рук бандитов.

 

Несколько фактов о первой современной Олимпиаде, о которых вы могли не знать

 

125 лет тому назад – 5 апреля 1896 года, в Афинах состоялось открытие первых Олимпийских игр современности.

 

Несмотря на все усилия Пьера де Кубертена и недавно сформированного Международного олимпийского комитета, Игры 1896 года не встретили особого интереса в мире.

 

На Олимпиаду хотели не все

 

Толщина стен – два метра, высота до сводов – 12. Показываем уникальную церковь-крепость в Щучинском районе (+видео)

 

В деревне Мурованка Щучинского района есть настоящее чудо.

 

Карона Вітаўта, сутарэнні Лідскага замка і латынь у Жалудку. Як гісторыкі Ірына Масляніцына і Мікола Багадзяж правяраюць легенды

 

Алаіза Пашкевіч: таямніца шлюбу, перыпетыі навучання і «вясковая манера»

 

Якія таямніцы захоўваюць архіўныя фонды? Якія, здавалася б, усім вядомыя «факты» не адпавядаюць гістарычнай праўдзе? Што новага і нечаканага можна знайсці пра вядомых персон? Запрашаем у падарожжа па архіве!

 

 

Ён вельмі любіў жыццё…

 

25 кастрычніка майму бацьку Уладзіміру Мікалаевічу Фядотаву –журналісту і пісьменніку – споўнілася б 90 год. Аднак у маёй памяці ён назаўсёды застаўся маладым – мінула больш за паўвека, як ён пайшоў з жыцця. Выходзіць, пасля яго адыходу прайшло ўжо больш часу, чым доўжылася ягонае жыццё. А людзі памятаюць яго. Нездарма ж кажуць: чалавек жыве на зямлі, пакуль жыве памяць аб ім.

Страницы