Вялікаю Бераставіцу назвалі нездарма
На мінулым тыдні ў Бераставіцкім раёне старшыня аблвыканкама У.В. Краўцоў правёў прэс-канферэнцыю з прадстаўнікамі рэспубліканскіх і рэгіянальных сродкаў масавай інфармацыі. Па традыцыі ў першай палове дня яе ўдзельнікі азнаёміліся з галоўнымі гістарычнымі і культурнымі аб’ектамі рэгіёна, наведалі ўстановы сацыяльна-культурнай сферы.
У Бераставіцкай дзіцячай школе мастацтваў журналістаў вітаў старшыня райвыканкама А.С. Кулісевіч, які расказаў аб сацыяльна-эканамічным развіцці раёна, яго поспехах і перспектывах. Бераставіччына - адзін з высокаразвітых раёнаў не толькі вобласці, але і рэспублікі. У агульным аб’ёме вытворчасці ўдзельная вага валавой прадукцыі сельскай гаспадаркі складае 84,5 працэнта, пад сельгасвытворчасцю занята больш за 50 тысяч гектараў зямель. Па выніках мінулага года хлебаробы сабралі каравай хлеба агульнай вагой 103 тысячы тон пры сярэдняй ураджайнасці збожжавых і зернебабовых 64 цэнтнеры з гектара. У гэтым годзе раён трапіў у зону дзеяння засухі і вынікі больш сціплыя. Аднак сабраны ўраджай дазволіць захаваць тэмпы развіцця жывёлагадоўлі. Усе сельскагаспадарчыя арганізацыі працуюць з прыбыткам: чысты прыбытак склаў 5,7 мільёна рублёў пры рэнтабельнасці 9,6 працэнта. З пачатку года ў асноўны капітал інвеставана больш за 11 мільёнаў рублёў.
Антон Станіслававіч падкрэсліў, што ў раёне эфектыўна і дынамічна працуюць усе галіны народнай гаспадаркі, расце вытворчасць прамысловай прадукцыі, стабільна развіваецца сацыяльная сфера. Ужо ў гэтым годзе ў Бераставіцкім раёне ўвялі ў эксплуатацыю амаль 5000 квадратных метраў жылля, або 91,3 працэнта да гадавога задання.
Знаёмства з Бераставіцай, яе слаўнай гісторыяй пачалося з экскурсіі “Вялікаю Бераставіцу назвалі нездарма“ па гарадскім пасёлку. На плошчы Ратушнай велічна ўзвышаецца старажытны помнік гісторыі - Касцёл Найсвяцейшай Панны Марыі. Гэты будынак, пабудаваны ў 1615 годзе, да гэтага часу захаваў сваё хараство, нягледзячы на тое, што быў часткова разбураны. Пазней ён стаў магільным склепам, у якім хавалі вядомых у ВКЛ і Каралеўстве Польскім прадстаўнікоў знакамітых родаў. Тут быў пахаваны Ян Караль Хадкевіч, вайсковы начальнік Рэчы Паспалітай, які неаднаразова нападаў на шведаў у 1600-1611 гадах.
Напярэдадні святкавання 500-годдзя Вялікай Бераставіцы ў 2006 годзе на плошчы была адноўлена дэкаратыўна-скульптурная кампазіцыя “Дрэва жыцця“, якая сёння карыстаецца вялікай папулярнасцю не толькі ў жыхароў раёна, але і ў гасцей гарадскога пасёлка.
Недалёка ад плошчы ў ліпені бягучага года ва ўтульным і прыгожым будынку размясціўся Дом рамёстваў. Пераступіўшы парог, адразу трапляеш у творчую лабараторыю. Асаблівы каларыт і без таго стыльнаму памяшканню надае старадаўняя печ, якая паважна размясцілася ў кутку.
– Галоўная задача калектыву, - гаворыць загадчык аддзела рамёстваў Тамара Касьян, - захаваць, а таксама развіваць далей традыцыйныя рамёствы і промыслы. Таму тут займаюцца не толькі дзеці, рэгулярна праводзяцца майстар-класы для інвалідаў і пажылых людзей. Моладзь з задавальненнем займаецца саломапляценнем, саломку для гэтага нарыхтоўваюць самі работнікі аддзела. А яшчэ спектр творчасці - гэта лепка з гліны, вышыванне і бісерапляценне.
Наступным аб’ектам для наведвання стала Бераставіцкая цэнтральная раённая бальніца. Некалькі гадоў таму праведзены рамонт бальніцы і паліклінікі, закуплена сучаснае абсталяванне, у тым ліку ўнікальнае лічбавае для рэнтгенаўскага кабінета. У бальніцы створаны музей гісторыі медыцынскага абслугоўвання насельніцтва Бераставіччыны.
Цікавасць выклікаў у журналістаў музей Вавёркі, дарэчы, адзіны ў рэспубліцы. Выява менавіта гэтага звярка размешчана на гербе Вялікай Бераставіцы. У першых дзвюх залах, прысвечаных сімвалу музея - вавёрцы, наведвальнікі пазнаёміліся з жывым звярком Юзяй, а таксама ўбачылі пудзілы экзатычных прадстаўнікоў сямейства вавёрчыных. Экспазіцыя распавядае не толькі пра гэтага пухнатага звярка - шмат месца адведзена гісторыі бераставіцкага краю.
У раёне актыўна развіваецца аграэкатурызм, у чым журналісты змаглі пераканацца, пабываўшы на найпрыгажэйшых аграсядзібах “Ціхія сажалкі“ і “Ляўшова“.
Увогуле, за адзін дзень усе мясцовыя славутасці не аб’едзеш, але тое, што ўбачылі ўдзельнікі прэс-тура, гаворыць аб працавітасці жыхароў гэтага рэгіёна, іх любові да гісторыі роднага краю і ўпэўненасці ў заўтрашнім дні.
Сяргей КАСПЯРЧУК. Фота аўтара.